Онлайн
библиотека книг
Книги онлайн » Разная литература » Жанна Д'Арк, Орлеанская Дева - Ольга Велейко

Шрифт:

-
+

Закладка:

Сделать
1 ... 22 23 24 25 26 27 28 29 30 ... 88
Перейти на страницу:
quoque per virginem quam Deus mitteret posse defendi idque fragili commissum sexui, ne Franci suo more superbientes in sua virtute confidant». Цитирую по: Gilli P. Au miroir de l’Humanisme. P. 99.

[94] Калмыкова Е.В. Исторические представления англичан XIV–XVI вв. о Столетней войне. Формирование английского национального самосознания. Диссертация…канд. ист. наук. М., 2002. С. 422.

[95] Hoenselaars T. La Jeanne d’Arc de Shakespeare et l’art du recyclage // Jeanne d’Arc entre les nations. P. 17–30.

[96] «Et, ut audivit a quodam milite anglico, Anglici eam plus timebant quam centum armatos». - Procès en nullité. T. 1. P. 411; «Scit tamen quod quamplures habebant magnum odium contra eamdem, et maxime Anglici, qui eam multum timebant, quia ante ejus captionem non fuissent ausi comparere in loco in quo credidissent eam fore». - Ibidem. P. 429.

[97] «…et addit quod dicebatur communiter quod Anglici non audebant ponere obsidionem in Locoveris, donec mortua esset». - Ibidem. P. 241.

[98] «…et quod dicebant quod utebatur sorte, eam timentes propter victorias per eam obtentas». - Ibidem. P. 411.

[99] «Dicit pretera quod, nisi fuisset nociva Anglicis, nunquam fuisset sic tractata et condempnata, cum timerent eam plus quam magnum exercitum». - Ibidem. P. 184.

[100] Hotchkiss V.R. Clothes Make the Man: Female Dressing in Medieval Europe. N.Y.; L., 1996. Ch. 4: Transvestism on Trial: The Case of Jeanne d’Arc. P. 65.

[101] Подробнее см.: Тогоева О.И. «Истинная правда». С. 151–157.

[102] «Sed et Deo se suam virginitatem vovisse affirmabat. De cujus violacione, licet diu inter armatorum greges et impudicorum ac moribus perditissimorum virorum fuisset conversata, nunquam tamen aliquam infamiam pertulit. Quinymmo, cum eciam per mulieres expertas…super sua integritate examinata inspectaque fuisset, non aliud de ea experiri potuerunt nec referre, nisi quod intemerata virginalia claustra servaret». - Basin Th. Histoire de Charles VII / Ed. par C.Samaran. P., 1964. Т. 1. Р. 156–157.

[103] Калмыкова Е.В. Указ. соч. С. 422.

[104] «And then she sayd that she was with child». - Caxton W. // Quicherat J. Op. cit. T. 4. P. 477. «Sed Puella infelix priusquam ea poena affecta sit, memor humanitatis, quae unicuique innata est, simulavit se gravidam esse, quo aut hostes misericordia frangeret, aut faceret, ut mitius supplicium statuerent». - Polidoro Virgilio. Historiae anglicae. Leyde, 1856. P. 607. «Помилуй, бог! Беременна святая! Вот чудо величайшее твое! Иль к этому вела святая жизнь? Она с дофином славно забавлялась, Предвидел я, на что она сошлется». — Шекспир В. Генрих VI. Часть 1. Акт 5, сцена 4 (перевод Е.Бируковой).

[105] Впрочем, подобными обвинениями в адрес Жанны грешили и некоторые французские авторы, вызывая тем самым «справедливый» гнев соотечественников. Так, Жирар дю Айан (Girard du Haillan) замечал в своем сочинении «De l’estat et mercy des affaires de France»: «Некоторые говорили, что эта Жанна была любовницей (maîtresse) Жана, Бастарда Орлеанского, другие считали ее любовницей Бодрикура, а третьи — Потона [де Сантрая]». Цитирую по: Marot P. Op.cit. Р. 94.

[106] С ангелом, явившемся спасти Францию, сравнивал Жанну д’Арк Джованни да Молино, писавший из Авиньона 30 июня 1429 г.: «Io ve voio dir d’una gentil damixela de le parte de Franza, anzi a dirve meio d’uno zentil anzolo, che da Dio eser vegnudo e mandado a rechonzar el bom paixe de Franza». - Chronique d’Antonio Morosini. Р. 68.

[107] Brown P. The Notion of Virginity in the Early Church // Christian Spirituality: origins to the twelfth century / Ed. by B.McGinn and J.Meyendorff. N.-Y., 1985. P. 427–443. См. также: Dworkin A. Intercource. N.-Y., 1987. P. 85? 97.

[108] «Et tunc erat induta indumento virili, atque conquerebatur quod non audebat se exuere, formidans ne, de nocte, ipsi custodes sibi inferrent aliquam violentiam; atque semel, aut bis, conquesta fuit dicto episcopo Belvacensi, subinquisitori et magistro Nicolao Loyselleur, quod alter dictorum custodum voluerat eam violare». - Procès en nullité. Т. 1. P. 181.

[109] «Ymo, sicut ab eadem Johanna audivit, fuit per unum magne auctoritatis temptata de violentia». - Ibidem. P. 187.

[110] Точно так же воспринималось, к примеру в меровингскую эпоху, обрезание волос у возможных претендентов на престол: Le Jan R. La sacralité de la royauté mérovingienne // AHSS. 2003. N 6. P. 1217–1241, здесь Р. 1231–1237.

[111] Фрейденберг О.М. Поэтика сюжета и жанра. М., 1997. С. 181.

[112] «…et quod caverent ne mulieres diffamate eam sequerentur, quia propter peccata Deus permitteret perdere bellum». - Procès en nullité. Т. 1. Р. 393.

[113] «Und also zouch sie ir swert uss und slüg die ein dochter durch den kopf, das sü starp». - Lefèvre-Pontalis G. Les sources allemandes de l’histoire de Jeanne d’Arc. Eberhard Windecke. P., 1903. Р. 186.

[114] «…er hette verstanden, sie hette ir reinung zu der heiligen ee gegriffen. Also antwurt im die Maget, sie hette ir jungfrouwelicheit bissher gehalten und wer ir ouch nie zu sinne komen sie zü befleken; also wolt sie ouch fürbas stete sin mit Gotes hulfe bis an ir ende. Und seite ime dobi, wie ein strit solte beschehen gegen den Ungloibigen, do solte ire parthie gesigen, und in dem strit wolt sie ir jungfrouwelicheit Got bevelhen und darzü ire sele ufgebende, wanne sie solte sterben». - Ibidem. P. 188.

[115] Подробнее об этом: Vauchez A. Op.cit. P. 394, 398, 402, 406.

[116] Valois N. Jeanne d’Arc et la prophétie de Marie Robine // Mélanges Paul Fabre. Etudes d’histoire du Moyen Age. Genève, 1972. P. 452–467.

[117] Cohn N. Les fanatiques de l’Apocalypse. P., 1983. P. 111.

[118] Lassabatère T. Sentiment national et messianisme politique en France: pendant la guerre de Cent ans: le thème de la fin du monde chez Eustache Deschamps // Bulletin de l’Association des Amis du Centre Jeanne d’Arc. 1993. N 17. P. 27–56; Guenée B. La folie de Charles VII. P. 178–197.

[119] В одном из писем П.Джустиниани встречается прямое противопоставление англичан и «христиан», т. е. французов, на чьей стороне выступает сам Господь: «E questo perche per luy fa, che questi Ingelexi sia arquanto batudi che ly son potenti, e ly altry verizando, se vada chonsumando con grando afano. E Dio, che può tuto, sia e priega al bem de Christiani!». - Chronique d’Antonio Morosini. P. 38–39.

[120] О развитии этой темы в сказках: Пропп В.Я. Исторические корни волшебной сказки.

1 ... 22 23 24 25 26 27 28 29 30 ... 88
Перейти на страницу:

Еще книги автора «Ольга Велейко»: